കോസ്മിക് രശ്മികൾ

ശൂന്യാകാശത്ത് നിന്നും ഭൂമിയുടെ അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് നിരന്തരം എത്തിച്ചേർന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന വൈദ്യുത ചാർജുള്ള കണങ്ങളടങ്ങിയ വികിരണങ്ങളെയാണ് പൊതുവെ കോസ്മിക് രശ്മികൾ എന്ന പേരിലറിയപ്പെടുന്നത്. ഏകദേശം പതിനഞ്ച് ഗിഗാ ഇലക്ട്രോൺ വോൾട്ട് ആണ് ഈ കണങ്ങളിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന ഊർജ്ജത്തിന്റെ അളവ് . 1899-900 കാലയളവിൽ എൽസ്റ്ററ്റർ, ഗീൽട്ടൽ, സി.ടി.ആർ വിൽസൺ എന്നിവർ ചേർന്നാണ് കോസ്മിക് രശ്മികളുടെ സാമീപ്യത്തെ തിരിച്ചറിഞ്ഞത്. മില്ലിക്കനാണ് ഇവയ്ക്ക് കോസ്മിക് രശ്മികൾ എന്ന് നാമകരണം നടത്തിയത്.

 ഭൂമിയുടെ തിരശ്ചീന രേഖയ്ക്ക് ഉടനീളം ഭൗമ കാന്തിക ധ്രുവങ്ങൾ കേന്ദ്രീകരിച്ച് കോസ്മിക് രശ്മികളുടെ തീവ്രത പരാമാവധി ഉയർന്നതും എന്നാൽ ഭൂമധ്യരേഖാ പ്രദേശത്ത് താഴ്ന്നതും ആയിരിക്കും. ഭൂമധ്യ രേഖയ്ക്കിരുവശവും 42° മുതൽ 90° ലാറ്റിട്യൂഡിൽ തീവ്രത വ്യതിചലനങ്ങളില്ലാത്തതായിരിക്കും. ഭൂമിയുടെ കാന്തിക മണ്ഡലത്തിന്റെ ദിശയും കോസ്മിക് രശ്മികളുടെ സഞ്ചാര ദിശയും തമ്മിൽ ലംബമായിരിക്കുന്ന ഭൂമധ്യ രേഖാ പ്രദേശത്ത് കോസ്മിക് കണങ്ങളുടെ മേൽ കാന്തിക മണ്ഡലം പ്രയോഗിക്കുന്ന പരമാവധി ബലം നിമിത്തം അവയ്ക്ക് പരമാവധി ദിശാ വ്യതിയാനം സംഭവിച്ച് ഭൂമിയിൽ നിന്നും അകന്ന് മാറുന്നു. ആയതിനാൽ ഭൂമധ്യരേഖാ പ്രദേശത്ത് തീവ്രത തീരെ കുറവായിരിക്കും. എന്നാൽ ധ്രുവങ്ങളിൽ ഈ കണങ്ങളുടെ സഞ്ചാര ദിശ , കാന്തിക മണ്ഡലത്തിന് സമാന്തരമായതിനാൽ ദിശാ വ്യതിയാനം കുറവായിരിക്കുകയും തൽഫലമായി തീവ്രത പരമാവധി വർദ്ധിച്ചതും ആകും.